Karneler, yalnızca öğrencileri değil ailelerini de heyecanlandırıyor. Lakin benlik kıymeti okuldan aldığı notlarla ilişkilendiren öğrenciler için berbat karne büyük bir yıkıma, ebeveynlik başarısı olarak kıymetlendirdikleri notların düşüklüğü de ebeveynler için hüzne dönüşebiliyor. Bedel ve muvaffakiyet kaybı olarak görülen karnelerin sonuçları, her iki tarafa büyük bir hayal kırıklığı yaşatıyor. “Çocuk ne hisseder, düşünürse, o formda davranacaktır” diyen Uzm. Kl. Psk. Dilşah Özcan, berbat gelen karne sonrası aile çocuğa, “Zayıfsın, tembelsin, başarısızsın” üzere etiketlemeler yaptığında çocuğun yanlışsız davranışlar göstermekte zorlanacağını, yanılgıları tekrarlamaya devam edeceğini belirtti.
‘Karne notu çocuğun zekasının göstergesi değil’
Takdir edilmek, beğenilmek herkes için gereksinimdir. Bu gereksinimin karşılanabileceği alanlardan biri de akademik muvaffakiyet olacaktır. Fakat yaşanan meseleler karşısında gelen makûs karnenin çocuğun yargılanmasına, suçlanmasına da neden olmaması gerektiğinin altını çizen Uzm. Kl. Psk. Özcan, şöyle devam etti:
“İyi karne, berbat karne tarifinden daha çok çocuğa sorumluluk kavramının öğretilmesi, uzun vade de çocuğun hayat muvaffakiyetindeki notunu arttıracaktır. Çocuğun hayat başarısı, geleceğini belirleyen doküman olarak gösterilen karnenin verilme gayesi aslında o yıl içinde öğrendiği bilgilerin kâfi olup olmadığıyla ilgilidir. Karne notu çocuğun yeteneğinin, ilgisinin, bedellerinin, zekasının bir göstergesi değildir. Birebir formda anne babaların ebeveynlik notu da karnede yazmaz.”
Notlara verilen çok tepki öz itimat kaybı yaratabilir
Uzm. Kl. Psk. Özcan, şayet çocuğun karnesindeki notlar düşükse, bunun nedeninin araştırılması gerektiğini söyledi.. Bu araştırmayı yaparken suçlayıcı ya da eleştirel bir üsluptan fazla sorunun çözmeye yönelik adım atılmasının kıymetine dikkat çeken Özcan, “Anne ve babaların çocuklarına gösterdikleri çok yansılar çocukta dert, tasa yaratacağı üzere öz inanç kaybına da neden olabilir. Fakat aile berbat gelen karneyi de görmezden gelmemeli. Aile çocuğunun aldığı düşük notlarının sebeplerini araştırmalı, yaşanan sorunlar için tedbirler de almalı. Alınan notlardan fazla periyot boyunca gösterilen uğraş, yerine getirilen sorumluluklar üzerinde durulmalı, okulda alınan sorumluluklarla ilgili olarak çocuğun yaptıkları ve yapmadıkları hakkında farkındalıklar oluşturulmalı. Düşük notların telafisi için tahlil teklifleri getirilmeli, bir yol haritası oluşturularak, bu durumun bedelleri tartışılmalı. Bunlar yapılırken çocuğa bedelinin notlarla ölçülemeyecek kadar değerli olduğu, her şart ve durumda ailesi tarafından sevileceği, destekleneceği de hissettirilmeli. Çocuk için benlik pahasının notlara, sevginin şarta bağlı olmadığı bir ortam yaratılmalı” dedi.